هنر زیبای تنیس روی میز

تنیس روی میز ورزش خیلی قدیمی نیست. اولین نشانه هان مربوط به این رشته ورزشی مربوط به دهه های پایانی قرن نوزدهم است که سربازان انگلیسی در هند و آفریقای جنوبی به وسیله ی بسته های سیگار و سرهای نوشابه، یک میز و تعدادی کتاب در وسط میز بازی می کردند. این ورزش در ابتدا تنیس داخل سالن نامیده می شد. به مرور زمان و در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان این ورزش با نام هایی چون (Whiff Whaff) و (gossima) شناخته می شد، برادران پارکر اولین افرادی بودند که لوازم مناسب برای این ورزش تولید کردند. خاستگاه ورزش تنیس روی میز به بریتانیا بر می گردد. در بین سالهای ۱۸۹۰--۱۸۸۰ شاهزادگان (زمان ملکه ویکتوریا) طبقهٔ بالا پس از خوردن ناهار برای سرگرمی و تفریح بازی تنیس روی میز را انجام می دادند. این ورزش اوایل در آسیا انگلستان و نزد سرخپوستان آمریکای شمالی بازی می شد. در ابتدا از جعبه ی سیگار خالی و یک چوب پنبه ی شامپاین به عنوان توپ استفاده می کردند تا این که کم کم راکت های چوبی با روکش پوست گوساله جای آن ها را گرفت. رئیس سابق فدراسیون بین المللی تنیس منشا این بازی را از سرخپوستان می دانست. در سال ۱۸۹۰ جیمز گیپ انگلیسی توپی از جنس سلولوئید (جنسی مشابه توپ های فعلی) درست کرد که سبب تحول بزرگی در این ورزش شد. این بازی "پینگ پنگ" نام گرفت و دلیل این نام گذاری به علت صدای پینگ پنگ توپ آن است. این اسم گذاری باعث حذف نام های "گوسیما" ، "فلیم فلام" ، "ویف وایف" و پینگ پنگ از روی آن شد. این ورزش قوانین و مقررات خواصی نداشت بنابراین تنیس روی میز طبق سلیقه ی افراد بازی می شد. طول و عرض میز و ارتفاع تور در کشور ها مختلف متفاوت بود، به همین دلیل هرکس می توانست روی میز تنیس خود که عادت کرده بود بهتر بازی کند. از ابر ستاره های آن زمان می توان به "لاسچلوپارتمان" مجاری و در سال های بعد آن به "شومن واریته" اشاره کرد. این قهرمانان توانسته بودند با کفش های قلابدار، پیراهن و شلوار مشکی ابریشمی بازی های هیجانی را برای تماشاچیان به وجود آورند. فوت و فن های این ابرستاره ها در آن زمان تماشاچیان بسیاری را سرگرم می کرد و مانور خاص آن ها روی برگرداندن توپ از داخل لیوان بود که حتی امروزه تعداد کمی از ورزشکاران تنیس باز به آن تسلط دارند. در سال ۱۹۰,تنیس روی میز ,پینگ پنگ ,تاریخچه ...ادامه مطلب